آفتاب نیوز :
شرکت در کنسرت‌های موسیقی، مانند هر موقعیت اجتماعی دیگری، نیازمند آداب خاصی برای حفظ حقوق خود و دیگران است. نکته اینجاست که هرکسی برای تماشای کنسرت می آید، وقت و هزینه کرده است. پس لازم است ما مخاطبان با رعایت این شعائر به حقوق یکدیگر احترام بگذاریم. اما هنرمندان در قبال تماشاگرانی که در کنسرت‌هایشان حضور می‌یابند نیز مسئولیت دارند و موظفند در کنار ارائه موسیقی باکیفیت، سر صحنه و سر وقت حاضر شوند.
اخیراً یکی از خوانندگان آمریکایی به نام «لانا دل ری» در یکی از فستیوال های موسیقی تابستانی بریتانیا به نام گلستونبری شرکت کرده و با چهل دقیقه تأخیر روی صحنه حاضر شده است. اما مشکل اینجاست که این تاخیر برای مخاطبان موسیقی بریتانیایی و خود جشنواره اتفاق همیشگی نبود و باعث ناراحتی طرفداران او شد. همچنین جشنواره در پایان برنامه سیستم های صوتی را متوقف کرد و از خواننده و هوادارانش خواست سالن را ترک کنند.
پس از این اتفاق بسیاری از رسانه های بین المللی از رویترز گرفته تا نیویورک تایمز و بیلبورد به این موضوع پرداختند و انتقادات خود را متوجه این خواننده کردند که چرا او به دلیل بلند بودن مدل موی خود روی صحنه رفته است؟ همچنین بسیاری در فضای مجازی از «دل ری» پرسیدند که چرا قدر مخاطب خود را نمی داند و چرا دیر روی صحنه آمد؟ حتی یک موضوع جالب که می توان گفت این بود که چند نفر از جشنواره و سالن به دلیل قطع کردن سیستم های صوتی در بالای ساعت انتقاد کردند و مخاطب اصلی انتقاد خواننده و تیمش بودند و از او خواستند که مسئولیت پذیر باشد. طرفدارانش
اما این اتفاق فقط یک بار رخ نداد و کمی بعد از گلستونبری، او در جشنواره تابستانی بریتانیا بیش از 17 دقیقه تاخیر داشت و این بار باید رسما به خاطر تاخیرش عذرخواهی می کرد.
در این میان شاید برای ما ایرانی ها این گونه تاخیرها جزئی از زندگی روزمره ما باشد و این هیاهوی رسانه ای برای تاخیر کنسرت برای ما عجیب باشد، اما واقعیت این است که چنین تاخیرهایی در بسیاری از نقاط دنیا عجیب است. ; به خصوص وقتی در مراسمی مثل کنسرت بحث پول مردم مطرح می شود.
اما چنین اتفاقاتی در آداب و رسوم مردم ایران چندان عجیب نیست و خیلی چیزها با تأخیر همراه است، از دیدارهای دوستانه گرفته تا کنسرت و پرواز. اما اگر بخواهیم دلیل علمی این موضوع را ذکر کنیم، شاید بتوان گفت که عادت دیرکرد از عوامل متعددی از جمله درک انسان از مفهوم زمان، مدیریت زمان و شخصیت انسان نشات می گیرد.
حالا جدای از عجیب بودن دیر رسیدن به کنسرت، به طور کلی، رفتن به جایی مانند کنسرت موسیقی آدابی دارد که بسته به ژانر موسیقی و حال و هوای آن باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، اگر در کنسرت کلاسیک یا سالن اپرا شرکت می کنیم، از آوردن کودکان، روشن کردن تلفن همراه، ایجاد صدای بلند، خوردن و نوشیدن، ایستادن، کف زدن های نامناسب مانند کف زدن در حین حرکت خودداری کنید. از کنسرت های کلاسیک و فیلمبرداری خودداری کنید.
اما شرکت در کنسرت های پاپ، تلفیقی و … شرایط کاملا متفاوتی دارد. به ویژه در فضای باز انجام می شود. چرا که در این کنسرت ها همخوانی با خواننده ها، حضور بچه ها، فیلمبرداری، بلند شدن از روی صندلی، تشویق و گاها خوردن و آشامیدن، حداقل در خارج از مرزهای ایران، مانع بزرگی نیست. اما خطوط قرمزی هم وجود دارد که رعایت نکردن آنها می تواند منجر به درگیری با سایر بینندگان شود.
پرتاب وسایل از روی عصبانیت به سمت خواننده ها و هنرمندان، نه در ایران و نه در خارج از کشور، امری رایج نیست. احتمالاً چند نمونه در کنسرت های تابستان گذشته توسط افرادی از جمله Bebe Rexha و Drake وجود داشت که بسیار پرحاشیه و گاهی خطرناک بودند. در واقع به عنوان نمونه پرتاب وسایل به سمت خواننده ها می توان به کنسرت دریک اشاره کرد که در آن یکی از حضار گوشی تلفن همراه خود را به سمت او پرتاب کرد و پس از برخورد با دستش مجروح شد. با این حال او با وجود اینکه گیج شده بود و متعجب بود که چرا یک نفر تلفن همراه را به سمت او پرتاب می کند به کنسرت خود ادامه داد!
به هر حال در کنسرت هر حادثه ای ممکن است اتفاق بیفتد که برخی از آنها اتفاقات نادری هستند، حوادثی مانند حمل سلاح به داخل سالن و حتی تیراندازی یا مرگ ناگهانی تماشاگران در کشورهای غربی ثبت شده است. اگرچه احتمال وقوع چنین حوادثی خیلی زیاد نیست و با رعایت قوانین و حداقل هایی مانند رسیدن به موقع می توان از عواقب آن جلوگیری کرد.
